Rigning í Osló, 18. hluti

Það er það eina sem okkur dreymir um! Bíllinn nam staðar nokkur hundruð metra frá þeim og bílstjórinn skrúfaði aftur niður rúðuna. Þið verðið kunna lykilorðið ykkar, andskotinn hafi það. Þetta er enginn skátaleikur. Hann var ekki ánægður á svip en hann tók þau með. Þau skriðu upp á pallinn. Það var dimmt og þau sáu hvert annað illa. Jóhann var samt viss: Pabbi hans hafði roðnað.
Viðhengi
uppl_18
Hlustaðu á textann sem er lesinn upp og skrifaðu hann eins rétt og þú getur í reitinn hér fyrir neðan. Smelltu á svo á Yfirfara til að fara yfir.






 




© Gígja Svavarsdóttir 25.6.2007