Stóð ég úti í stóð ég út við skóg,
stórir komu skarar, afvar þar nóg.
Blésu þeir á og bar þá að mér fljótt
og gullu á heiðskírri nótt.
*Hleyptu þeir á fannhvítumyfir grund,
hornin jóa gullroðnu blika við
eins og þegaraf ísa grárri spöng
fljúga suður heiði með fjaðraþyt og
*Heilsaði hún mérog hló að mér um leið,
hló að mér og hleyptiá skeið.
Var það út af ungu, sem ég ber?
Eða var það feigðin semað mér?